جوهره‌ی هر نامیدنی انقطاع است و انقطاع بالذات، امری خشن.
مکانیزمِ همواره ثابت ساخت وجود در کارخانه‌ی یک و نیم کیلوگرمی انسان، مشتمل است بر پردازش پالس‌های عصبی دریافت شده تحت عنوان ادراکات حسی توسط زبان، یگانه خالق انسان. هر ماشین قابلی برای شروع کار نیازمند تفکیک ورودی‌هاست. در اینجاست که دستگاه‌های حسی ما به شکلی تماماً صفر و یک‌وار هر خوراک ورودی را کدگذاری می‌کنند تا توسط زبان نامی پذیرفته و متولد شوند. پس هر پدید آمده‌ای، نیازمند منفک شدن از جایگاه وجودی خود است. این کنش یک بُرشی است بی‌رحمانه و گسستی بی‌سر و صدا. لذا زاده شدن تمامی پدیده‌ها بواسطه‌ی این مرحله‌ی تقلیل دهنده برای یافتن معنا و سهولت شکل‌گیری هرگونه شناخت و به راه انداختن ماشین زبان و تفکر، امری است به غایت خشونت‌بار و شناخت بدست آمده از آن بسیار ناقص و حتی اشتباه.
چه بسیار عناصری که با جابجایی کوچکترین ذرات زیراتمی با منفک شدن از طبیعت خود معنایی یکسره متفاوت یافتند. چه بسیار ارتعاشاتی که با کمترین تغییر در میزان ارتعاش خود، شاخه‌های به ظاهر جدایی از علم را پدید آورده‌اند. این خشونت پنهان چه خراش‌های عمیقی بر وجود به معنای یک نظام واحد آورده است. البته که این خراش‌ها نه بر پیکره وجود، بلکه بر شاکله‌ی هستی مدرکه توسط انسان وارد آمده‌اند.
از طرفی عدم وجود این مرحله‌ی آغازین تفکیک، برابر است با عدم وجود؛ پایان زبان و مرگ هستی انسان‌فهم. دقیقاً در همین پایانِ هستی فهمیده شده(و نه هستی) است که انسان بایست به دنبال هستی خود، به مثابه یک کل واحد بگردد.
مجموعه‌ی Biogenics تلاشی است (چه بسا ریاکارانه) در جهت تحققِ پایان؛ با تابیدن حداقلی نور بر خشونت بنیادین ادراک و فکر. گرم‌کردنی است مختصر برای شروع ماراتنی به طول بی‌نهایت.
این مجموعه تشکیل شده است از تعدادی بیش از هزار قطعه (تاکنون) طراحی که با ماژیک بروی تصاویر جدا شده‌ی مجلات مختلف کار شده‌اند و این قطعات با چینش‌های متفاوت درکنار یکدیگر قرار می‌گیرند.در اجرای این مجموعه از طراحی بداهه با ماژیک استفاده شده و بیشترین تاکید رنگی بر تنالیته‌های مختلف قرمز و رنگ‌های سفید و سیاه است. رنگ قرمز به دلیل خشونت عریان و هیجان مضاعفش حاکمیت رنگی مجموعه را داراست.
لازم به ذکر است که این مجموعه در ابتدا با ایده‌ی بدیع دوست هنرمندم، الهه حضرتی به صورت یک دستکاری عکس با استفاده از طراحی مستقیم دستی آغاز شد و رفته رفته شاکله‌ی حاضر را پیدا کرد. نام مجموعه Biogenics [بیوژنیکز] می‌باشد و Biogenic ماده‌ای است که منشاء آن یک سیستم گیاهی یا جانوری است. در این مجموعه با تکیه بر المان‌های مختلفی مانند ارتباطات فُرمی، شکل چینش، استفاده از رنگ قرمز و … سعی آن رفته تا در ابتدا بر خشونت نهفته در فهم وجود و سپس واحد بودن مفهوم هستی تاکید شود. لذا این مجموعه در خدمت پیش کشیدن پرسش‌هایی است از این قبیل: مرز جداکننده هستی یک موجود زنده و غیرزنده چه مختصاتی را داراست؟ آیا اساساً چنین مرزی وجود دارد؟ آیا بین پدیده‌های فهم شده توسط انسان (و متعقباً منفک شده) فرقی هست؟ کدام سیستم ادراکی توانایی تشخیصِ بدون تفکیک را داراست؟ امید آن می‌رود که صرف ایجاد این پرسش‌ها منتج شود به تَرَک‌هایی هرچند خُرد بر شاکله‌ی فهم خشن و محدود انسان از هستی.
کار بر روی Biogenics به شکل کنونی آن از آغاز سال 98 شروع شده و تا فردای احتمالی ادامه خواهد داشت.
امید حاطل‌طلب
